-
1 επισπαω
1) тянуть, тащить, влечь(τινα κόμης Eur.; ἐπισπασθεὴς τῇ χειρί Thuc.; med. τινα Xen.)
θάλασσα ἐπισπωμένη Thuc. — отброшенные (подземным толчком) морские волны2) стягивать, затягиватьτέθνηκεν ἐπισπασθέντος τοῦ βρόχου Dem. — он умер, удавленный петлей
3) med. притягивать к себе(νόσον Arst.)
4) med. втягивать в себя(ὑγρότητα Arst.)
5) преимущ. med. привлекать, манить(ψυχήν Plat.; med.: τινα Arst.; ἐραστήν Luc.)
6) med. отпускать, отращивать себе(πώγωνα Luc.)
7) плотно притворять, затворять(θύραν Xen.)
8) навлекать(τοσόνδε πλῆθος πημάτων Aesch.)
; преимущ. med. навлекать на себя(βαρυτάτην ζημίαν Plat. ap. Plut.; ἔχθραν Anth.)
αὐτοφόνον τύμβον ἐ. Anth. — покончить жизнь самоубийством9) снискивать, приобретать, стяжать(κλέος Soph.; med. εὔνοιαν Polyb.)
10) med. извлекать(κέρδος Her.)
11) med. опрокидывать(ἅμαξαν Luc.)
12) med. увлекать, вовлекать(τινα εἰς αὑτοῦ βούλησιν Plat.; τινα ξυμφοραῖς ἑκόντας περιπεσεῖν Thuc.)
ἐ. τινα ἐμπλησθῆναι δακρύων τὰ ὄμματα Xen. — вызвать у кого-л. слезы на глазах;pass. — быть вовлекаемым (πολεμῆσαί τινι Dem.)
См. также в других словарях:
επισπώ — ἐπισπῶ, άω (AM) 1. σέρνω προς το μέρος μου 2. παίρνω με το μέρος μου, κερδίζω («πέποιθα τοῡτ’ ἐπισπάσειν κλέος», Σοφ.) αρχ. 1. σέρνω προς τα έξω, κλείνω («ἐπισπάσασα τὴν θύραν εἴχετο τοῡ ῥόπτρου», Ξεν.) 2. σφίγγω («ἐπισπασθέντος τοῡ βρόχου… … Dictionary of Greek